ორიგინალი ტექსტი – წიქარა
როგორ დაწერდა ამას :
ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი
“სად მივდივართ?” იკითხა ბიჭმა.
“სამყურა უნდა მოძებნო.” უპასუხა წიქარამ.
“განა სამყურების მდელოში არ ვართ?” ჰკითხა ბიჭმა.
“კი, მაგრამ შენი სამყურა უნდა მოძებნო.” უპასუხა წიქარამ.
ენდი ვეირი
“დედაბრის დასამარცხებლად დამჭირდება ერთი სალესი, ერთი სავარცხელი და ერთიც სარკე. დავუშვათ, სალესს ქვისგან გავაკეთებ, სავარცხელს კი რცხილასგან გამოვთლი. რცხილას მოძებნა ტყის ჩრდილოეთ ნაწილში არ იქნება რთული. სალესის გაკეთება რქებით მომიწევს, რაც რქების ცვეთას 12%ით ააჩქარებს, ამას დამატებული სავარცხლის ამოჭრა, რაც ნამდვილად რქებით შესრულებადი საქმეების სიაში მოხერხებულობის მიხედვით უკანასკნელ ათეულშია. მაგრამ არა უშავს. ალვის ხემდე 14 დღეა სავალი, იქ კი მარაგი მეგულება, თუ კოორდინატები დავადგინე. დაგვრჩა ერთი საკითხი – სარკე. და კიდევ, თუ ამ ბიჭმა ჰაი დილილმეს გარდა სხვა რამე სიმღერა მაინც იცის, ჩასვლისთანავე სალამურს ვაჩუქებ. ორს.”
კარლოს კასტანედა
23 მარტი
“ახლა რა უნდა ვქნა?” ვკითხე წიქარას.
“ახლა ელოდე, სანამ შენი სამყურა საჭირო ზომის გახდება.”
“კი მაგრამ, დედაბერი მოგვდევს!”
წიქარას არ შემოუტრიალებია თავი. მზის ჩასვლამდე ჩუმად ვისხედით.
“როდის მასწავლი, როგორ მოვიქცე?” ვეღარ მოვითმინე და ვკითხე.
“უკვე სწავლობ.” მიპასუხა წიქარამ.
1 აპრილი
“როგორ მივხვდები, რომ სამყურა საჭირო ზომის გახდა?” ვკითხე წიქარას.
“ თვითონ გეტყვის.”
“ მცენარეებს არ შეუძლიათ საუბარი!” ავიმაღლე ხმა.
“ მცენარეებს შეუძლიათ საუბარი. უბრალოდ, ყველას არ ესაუბრებიან.” მიპასუხა წიქარამ.
საღამოს უეცარი ძილი მომერია. როცა გავიღვიძე, ჩემი სამყურის გვერდით სალესი, სარკე და სავარცხელი იყო.
“დროა” მითხრა წიქარამ.
სამყურა მოვგლიჯე, მოვითავსე კბილებსშორის და დიდი ხანი ვღეჭავდი.
“ ახლა აიღე სავარცხელი და შორს მოისროლე” მითხრა წიქარამ. სწორედ ასე მოვიქეცი.
“რას ხედავ?”
“ ტყე! ტყე გაიზარდა!” დავიწყე ყვირილი.
“ ხედავ, შენთან მოინდომა ლაპარაკი სამყურამ.” მითხრა წიქარამ.
დაგლას ადამსი
“გადააგდე სარკე!” დაიყვირა წიქარამ.
“რა უნდა მოხდეს სარკის გადაგდებით ?!” უპასუხა ბიჭმა მარცხენა ყურში. “რა თქმა უნდა გარდა იმისა, რომ ძვირფას ნივთს დავკარგავთ!”
“რა მნიშვნელობა აქვს! რაღაც ალბათობა ხომ არსებობს, რომ რამე მოხდება!” შემოსძახა წიქარამ. სარკემ ჰაერში თოთხმეტი ბრუნი გააკეთა და 47 გრადუსით დაეცა 14000 წლის კენჭს. საბედნიეროდ, ეს სამყარო აღმოჩნდა ის სამყარო, სადაც ზუსტად ასეთი კომბინაცია არსაიდან აჩენდა უზარმაზარ ტბას, რაც დიდად გასაკვირი არცაა, რადგან მსგავსი რამ არასოდეს უცდია ვინმეს, მიუხედავად იმისა, რომ პლანეტა დენტარო #44 -ზე ეს კომბინაცია ითვლება არსაიდან ტბის გაჩენის უტყუარ ხერხად, რასაც აქტიურად იყენებდა ადგილობრივი მოსახლეობა სანამ მალარიისგან განადგურდებოდა.
რიჩარდ დოკინზი
“რომც დავუშვათ, რომ შიმშილისა და გარკვეული მცენარეების ზემოქმედების ქვეშ, მოგზაურობით დაღლილ ბავშვს შეეძლო უტყვი ცხოველისგან მითითებები მიეღო, მაშინ გვრჩება ერთი, ასე ვთქვათ, “საიდუმლო“ : როგორ წარმოიქმნა ტბა სარკის გადაგდებით? აქ მე დამჭირდა სხვა სპეციალობის ხალხის დახმარება და ასეთ ადამიანად იქცა ნიუ-იორკის უნივერსიტეტის გეოგრაფიის პროფესორი და ჩემი კარგი მეგობარი დევიდ ჰარვი. როგორც დევიდი ამბობს, წლის ამ პერიოდში (იგულისხმება ადრეული გაზაფხული) მითითებულ ადგილებში ყინული ვერ ასწრებს გადნობას და რჩება თხელ, თხელ ფენად ტბების ზედაპირზე. თუ გავითვალისწინებთ ამ ფაქტს, მაშინ სავარცხელი იყო არა ტბის გაჩენის, არამედ ტბის გამოჩენის მიზეზი, რაც საკმაოდ ლოგიკურ ფარგლებში ჯდება. მეტიც, დედაბერისა და ღორის სიმძიმეს ისედაც ვერ გაუძლებდა ყინული და ისედაც მოექცეოდნენ წყლის ქვეშ, რაც მეტყველებს მხოლოდ ერთზე – წიქარას, როგორც მისტიკური მენტორის ფიგურა არამხოლოდ არამართებულია, არამედ უსარგებლო.”
ერნესტ ჰემინგუეი
“ აბა ჭირის სალამურზე დაუკარი.” თქვა წიქარამ.
“რატომ?” ჰკიხა ბიჭმა.
“უბრალოდ” თქვა წიქარამ. საღამოვდებოდა.
“ღამით მივდივარ” თქვა წიქარამ სიჩუმის შემდეგ.ბიჭმა არ უპასუხა.
“არაფერს მეტყვი?”
ბიჭმა სალამურებიდან ტყეზე გადაიტანა მზერა.
“საერთოდ არ ჰგავს” თქვა ბიჭმა.
“რას?”
“სავარცხელს. საერთოდ არ ჰგავს”
მზე სანახევროდ იყო ჩასული და ბიჭმა დაიწყო დაკვრა. უკრავდა, სანამ მზე სულ არ ჩაიმალა.
“როგორი იყო?” იკითხა მან.
წიქარას არ უპასუხია. წიქარას ეძინა.
მოამზადა მინდია არაბულმა
biwastudio.wordpress.com 