არსენი ტარკოვსკი მარინა ცვეტაევას ხსოვნას (თარგმნა მარინა გოგოლაშვილმა)

სად არის შენი მგრგვინავი ტალღა,

მხუთავი ზვირთცემა შავი,

ფრთიანო ვარსკვლავო, ჩამქრალო ახლა,

რა დღეში ჩაიგდე თავი?

როგორ ანათებდი, ლმობიერო,

ბოლომდე იწვოდი, ნამდვილად.

ვით შევძლო ვიყვირო, შეგაჩერო,

გადაგარჩინო ადვილად.-

ახლა გვიანია სინანული:

ფსკერიც უძიროა, ეგება.

ასე მარგალიტი, ელვაწნული,

იდუმალ სიღრმეში ეშვება.

АРСЕНИЙ ТАРКОВСКИЙ

ПАМЯТИ МАРИНЫ ЦВЕТАЕВОЙ

Где твоя волна гремучая,

Душный, черный морской прибой,

Ты, крылатая, звезда падучая,

Что ты сделала с собой?

Как светилась ты, милостивица,

Все раздаривая на пути.

Встать бы, крикнуть бы, воспротивиться,

Подхватить бы да унести —

Не удержишь — и поздно каяться:

Задыхаясь, идешь ко дну.

Так жемчужина опускается

В заповедную глубину.

1941г.